Britse Expatschool
Oogst Storm Van Kritiek
Omwonenden van de
exclusieve British School of Amsterdam (BSA) aan de Havenstraat zijn laaiend over
de geluidsoverlast en verkeerschaos die zijn ontstaan bij het in gebruik nemen
van het schoolgebouw. Het regent klachten bij het bestuur van de naastgelegen
seniorenflat, het meldpunt van de gemeente Amsterdam, Bouw- en Woningtoezicht, de
vereniging van eigenaars, en op de buurtapp.
Jarenlang hebben het
schoolbestuur en stadsdeel Amsterdam Zuid de waarschuwingen van buurtbewoners weggewuifd.
Het BSA schoolcomplex voor 1200 leerlingen zou prima passen op deze locatie, zo
dicht bij de prestigieuze Zuidas. Nu de buurt massaal in het geweer komt,
probeert men de woede te temperen met zalvende woorden en voorlichting. Alles
wijst erop dat het daarvoor te laat is.
Tijdens de verbouwing
van de voormalige gevangenis tot schoolcomplex zijn er weliswaar theoretische
onderzoeken gedaan naar de akoestiek en het verkeer. De berekende waarden
hiervan bereikten steeds op een haar na de maximaal toegestane hoogte, en dus
voelden de gemeente en de British School zich gesterkt. Een procedure bij de rechter
werd in beroep afgewezen, hoofdzakelijk omdat deze niet wilde anticiperen op de in
voorbereiding zijnde Omgevingswet, die betere bescherming van de burger regelt.
De omgeving van het
schoolcomplex omvat de drukke Amstelveenseweg en het Haarlemmermeercircuit, de Havenstraat,
en blijkt nu niet berekend op de verkeersstromen van ouders die hun kroost met
de auto brengen en ophalen, medewerkers, enz. Veertig procent van de BSA
leerlingen woont in Amstelveen. De trukendoos is geopend.
Parkeren op de stoep; fietsverkeer richting Haarlemmermeercircuit moet over de trambaan. Het speciaal
aangelegde twee richtingen fietspad is alweer afgezet, niet vanwege
werkzaamheden, maar om auto’s naar en van de BSA ruim baan te geven. Het
fietsverkeer wordt gemakshalve de versmalde twee richtingen auto- en tramstrook opgeleid,
en een team verkeersregelaars probeert alles zo’n beetje in goede banen te
leiden. Op enkele meters van het schoolplein met picknickbankjes en
speeltoestellen rijdt, accelereert en staat het autoverkeer.
Een tweede pijnpunt is
het westelijke, zogenaamde ‘Early Years’ schoolplein. Omdat dit geen volledig gesloten
binnentuin zou zijn geweest, oordeelde de rechter dat de omwonenden niet volgens
richtlijnen beschermd hoefden worden tegen geluidsoverlast van speelpleinen, en
kon de aanleg doorgaan van een plein omgeven door harde en vlakke gevels.
Met alle akoestische gevolgen van dien. Ieder geluid weerkaatst en wordt versterkt.
Over iedere werkdag wordt er volgens de BSA momenteel drie uur speeltijd
uitgesmeerd, negen maanden per jaar. Het akoestisch onderzoek vermeldt vier uur
per dag; het dateert van voor de COVID crisis.
De Omgevingswet
bepaalt dat met name ouderen, herstellenden, werknemers in deeltijd en in ploegendienst, gezinnen met jonge kinderen en thuiswerkers
beter wettelijk beschermd moeten worden tegen geluidsoverlast. Precies deze
groepen zijn hier de dupe.
Het bestuur van
seniorenflat Baarshaven heeft vele tientallen meldingen gekregen van bewoners
die bijvoorbeeld hun woonkamer en balkon ontvluchten om maar een rustig plekje
te zoeken op de galerij. Moeder klaagt dat de baby geen oog dicht doet. De
zorgmedewerkster komt uit de nachtdienst en kan niet slapen vanwege het
geschreeuw. Het stadsverkeer voor het huis en het speelplein achter: nergens is
nog rust. De emoties lopen op.
Het laatste wapenfeit
van de BSA is een op 14 juni huis aan huis verspreide brief waarin ‘begrip’
wordt uitgesproken, en wordt beloofd dat de buurt zal worden geïnformeerd over
pauzetijden zodat thuiswerkers hun werktijden kunnen aanpassen. Over andere
gedupeerden geen woord. Er zal nog wat worden aangeplant, wat overigens volgens
het akoestisch onderzoek geen effect zal hebben. Feedback en inbreng ‘wordt
gewaardeerd’ en ‘wij kijken ernaar uit u te ontmoeten’.
Deze BSA is en blijft te
groot voor deze locatie, en heeft zich tot dusver op geen enkele manier een
‘goede buur’ getoond.